සඳ හොරෙන් හොරෙන්...........

සඳ හොරෙන් හොරෙන් හොරෙන් බලා

වලා රොදක සැඟවිලා

අපේ මියුරු පෙම් කථා

අසා සිටිනවා අසා සිටිනවා

කඳුළු බිදු ගලා සදේ තුරුලතා පුරා

සියෝලඟම සැලී මගේ නොහිම් සිතලේ

ඔබේ නෙත යදී...ම්...ම්.. මහද වියරුවෙන්

කියඹු වැල් ලිහි ඔබේ මාරුතේ සැලී

කොපුල් තල ගැටි මගේ සිතුම් සසලවයි

නිවාලන්න මා......ම්...ම්... ඔබේ සිසිලසින්

දැයේ පිනට පහල වු ගන්ධර්වයන් දෙදෙනෙකු ගේ අපූර්ව සංකලනයෙන් බිහි වු තවත් එක් අශ්චර්යකින් ඊයෙත් අදත් හෙටත් ඇවිලුණු ඇවිලෙන ඇවිලෙන්නට නියම දහසකුත් හදවත් නිවාලයි. මානවීය සංගීතය යනු ලොකයටම පොදු භාෂාවකි. එහි රසය මෙලොවදී ලබාගැනීමට හැකියාවක් නැති මිනිසා අභාග්‍ය සම්පන්න පුද්ගලයෙකි.

(පුංචි කථාවක් මට ඇසුනා)

“අපේ කේමදාස මාස්ටර් මෙම පද වැල අතේ තබාගෙන ගෙදර මිදුලේ තණ ප‍ලසේ පුටුවක් තියාගෙන වඩිවෙලා මහා රැ එකට පමණ පදවැලට තනුවක් කල්පනා කරා.පද වැල බරපතලය,මෙම පද වැලේ බැලු බැල්මට තිබෙන ගොරහැඬි බව සහ රාගීක බව මරන්න සර්ට ඕන උනා.ඔහොම කල්පනා කර කර ඉන්න කොට සර්ට පිරිතක් ඇහුණලු.ධම්සක් පැවතුම් සුත්‍රය, සර් වයලින් එකෙන් ගහලා බැලුවා. ධම්මසක් පැවතුම් සුත්‍ර‍යට ගහන්න පුළුවන් උනා ස්වර තුනේ පහේ පරාසායට. විතරාගී බවක් ඇති ධම්සක් පැවතුම් සුත්‍රයේ තනුවට හැදුවා මේ අපුරු ගීතය. දඟලන ගතිය නැති කරලා ගීතයට ගුණාත්මක බවක් ඇති කරා.” 

ළඟ ඉන්න ගැහැණු ළමයා දුෂණය කරන්න හිතෙන පද වැලක් වීතරාගී වන ලෙස තනුවක් නිර්මාණය කරපු අපුර්වත්වය.

කියඹු වැල් ඒ කියන්නේ ගැහැණු ළමයගේ කේස් සුළඟට හමාගෙන ඇවිත් පෙම්වතාගේ කොපුල් තලේ වඳින විට ඔහුගේ සිතුවිලි සසල වෙනවා.සසල වු හැඟිම් ඔහු පාලනය කර ගන්න හැටි බලන්න.