සම්මතයට අභියෝගයකි

        සම්මතය යනු බහුතරයගේ රුචිකත්ත්වය වේ. මා සම්මතය දකිනුයේ එහෙමය. මට එසේ සිතුණද, සම්මතය පිළිබඳ විවිධාකාර වු අර්ථකන ඔබ තුල ඇත. සම්මතයට එපිට සිට ලෝකයාට නොදැනෙන්න බොහෝ හදවත් සතුටු වන අතර, ඔවුන්ගේ සැඟවි තිබෙන දුක්බර කථා ලෝකයාට අසම්මතයකි. සම්මතය ලෝක නිතීය සහ රීතිය වුවාට වැඩි පිරිසකගේ සතුට රැදී ඇත්තේ අසම්මතය තුලය.

          සුන්දර වගේම හැඟුම්බර මිනිස් හඬකින් ගැයෙනා ‘මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුණා’ මෙම ගීතයට මම බොහෝ ලෙස ඇලුම් කරමි. ගීතයක් ලිය වෙන්නට පාදක වන කථා වස්තුව කුමක් වුවාත් එම නිර්මානය සෑම කෙනෙකුගේම අත්දැකිමක් බවට පත්වනුයේ එහි තිබෙන වචනයන් නිසාය. ඊට හොඳම නිදසුනක් ලෙස මෙම ගීතය හැඳින්විය හැකිය. සම්මතයට අභියෝග කරන බොහෝ කතන්දර ඔබද දැක අසන්නට ඇත. මේ පවසනුයේ නිවසේ සිටින අහිංසක බිරිඳ හෝ ස්වාමියා රවටා වෙනත් කෙනෙකු සමඟ යහන්ගත වන මිනිසුන් පිළිබඳව නම් නොවේ. සමාජය ඉදිරියේ සම්මතය රකිමින් එහෙත් ඇතුලතින් වේඳනා විඳින බොහෝ හදවත් වල සෝ සුසුමන් අපට නැසේ. ඔවුන් අසරණ වන අවස්ථා ඕනෑ තරම් ඇත. එවැනි අවස්ථා වල ලෝකයට හොරෙන් ඉකිගසා හඬනවා ඇරෙන්න වෙන කරන්නට යමක් නැති තරම්ය. ආදරය නැතිව ජිවත් විය හැකිද?එය මිනිසාට තවත් අභියෝගයකි. ආදරයේ රසය නොදැනෙන තුරු ආදරය නැතිව ජිවිත් විය හැකිය. එහෙත් ආදරයේ මිහිරි රසය විඳපු අයෙකුට නම් එය නැතිව ජිවත් විම එතරම් පහසු කරුණක් නොවේ. අප විරහාව පිළිබඳව වැඩි වශයෙන් කථා කරනුයේද ඒ නිසාවෙනි.  

මට මගේ නොවන මගේම දේ කොතෙක් නම් ඇත්ද? අයිති කර ගන්න බැරි කොතෙක් නම් දේ අපි අතින් ගිලිහි යනු ඇත්ද? සැබෑ ලෙසම සිත නිවන, දුක නැති කරන සතුට හිත ළඟට ගෙන දුන්  මගේ නොවන මගේම දේ මට නොලැබෙන විට මා කුමක් කරන්නෙහිද? අපි ලෝකයා සතුටු කරනවද? එහෙම නැති නම් අපි සැනසෙනවාද? අතරමං වු හදක නැඟෙනා සුසුම්..........පොදක්

ආදරය සුළඟ සේ හමා විත් මුළු ගතම ස්පර්ශ කරමින් සිසිලස දී ළඟ නොරැදි නැවතත් හමා යන්නකී. සුළඟ නුඹ නැවත හමා එන තුරු බලා හිදිමි.

ඉකි ගසා හඩන අතීතයක

කදුළු එක්ක ගනුදෙනු කරනා

මට මගේ නොවන 

මගේම ආදරයක් තිබුනා

දමා ගිය ආදරයක් තුල ඇත්තේ වේදනා බර සිතුවිලි පමණයි.

හීනේන හීනැහී තුන්යම මා රවටා

මැදියම් මහ රෑ අදටත් හිත ඉගිලෙනවා

නින්දෙන් ඇහැරි කලුවරේම යලි සොයනා

මට මගේ නොවන 

මගේම ආදරයක් තිබුනා

මගේම ආදරයක් තිබුනා

          සිහිනයක් විලස සියල්ල දමා ගොස් හමාරය.ඉතිරිව ඇත්තේ මතකයන් පමණකි.

ලෝකයා ඉදිරියේ පැවසිය නොහැකි ආදරයක හැඟුමන් කොතෙක් නම් දුක්බරද තනි වු සිතක් කොයිතරම් නම් අසරණද...................

රිදුමක් වාගේ කිසිදා සුව නොවෙනා

සුසුමින් විතරක් නිරතුරුම පිරි මදිනා

උහුලනු බැරිතැන උනු කදුළුම වගුරුවනා

මට මගේ නොවන 

මගේම ආදරයක් තිබුනා

මගේම ආදරයක් තිබුනා

ලිය වි ඇති සෑම වචනයකම ඇත්තේ දුක්බර විරහාව පමණකි. එහෙත් මේ කඳුළුම අතීතයේ දිනයක මගේ පැතුම වි මගේ දිවිය සුවපත් කළාය.අද දුක්බර වි ඇත්තේ එදා මා වින්ද සතුටය.

දමා ගිය ආදරයක විරහා ශෝක⁣ය සහ වේඳනාබර හඬ අසන්නට කෙනෙකු නැති තරම්ය..

(රාජකාරි ජිවිතය තුල මා දුටු ආදර කතා අතර,ජිවිතය නැති කර ගත් යුවතියකගේ ්‍ේමය ගැන ඇයට උපහාරයක් ලෙස මා විසින් මෙේ නිර්මාණය කරන ලදී ) කරගන්න බැරි එහෙත් සැනසුම රැදී ඔබේ සෙවණ දමා යා හැකිද?ජිවිතය ජිවත් කරලිමට ඔබ දුන් ශක්තිය නිරතුරුවම ඉතාමත් හැඟිම්බරව සිහිපත් කරමි. එපමණක්ද නොව මා යන එන මඟ විමිසිල්ලෙන් සිටියා පමණක් නොව කරන්නා වු සෑම කටයුත්තක් පිටුපසම ඉතා ඕනෑකමින් සිටියාය. ආදරය කියා දුන්නේ ඔබමය. ඉතිං මම කෙසේ ඔබ හැරදා යන්නද? ඔබේ හෙට දවස අඳුරු කළ හැකිද? ඒ ගැනම සිතා යන්නම යනවා නම් ඒ අපව මුණ ගැසුණු මේ දේශය අතහැර යනවා මිස ඔබ ළඟින් නික්ම යාමට මේ හිත ඉඩ නොදෙයි.අයිති කර ගැනිමට නොහැකි බැඳිමක සිරවි ඇති ඔබව තවත් අසරණ කළ හැකිද?දවසක සතියක මසක වසරක හමුවිමක්ද? නැත වසර නමයක අහිංසක සෙනෙහේබර බැදීමකටයි, මා මේ සමුදෙන්න ලත වෙන්නේ.............මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුණා....

• ආදරයට  වයසක් මිනිස් භේදයක් නිලයක් කාලයක් තැනක් අවශ්‍ය නැත. අවශ්‍ය වනුයේ සුන්දර හදවතක් පමණි. එහෙත් ඒ දෙස බලන්නන්ට නම් ඒ ආදරය මහ ලොකු වරදකි.