මට තාම මතකයි

෴මට තාම මතකයි පුංචි සන්ධිය෴

ජිවත් වන කෙටි කාලය තුල ජිවිතයට නව ජිවයක් එක් කරන අවධියක් ලෙස ළදරු සහ ළමා කාලය හැඳින්විය හැකි ය.අතීතය නැවත මෙනෙහි කිරීමේදී ළමා කාලය යනු නිතර නිතර ප්‍රිතීය දනවන සහ සැහැල්ලුව  එක් කරන  කාල සිමාවකි. ඒ වගේම යෞවනය සහ වැඩිහිටි කාලය යනු බොහෝ දෙනෙකුට නොයෙකුත් පිඩාවන්ගෙන් මනස ව්‍යාකුල වන කාල පරිඡ්චේදයන් වේ.

දරුවන්ට හිමි ළමා කාලය සාමකාමි ලෙස ගත කිරීමට සහ නිදහස් සිතුවිලි උපදින්නට සුදුසු වටපිටාවක් සකස් කිරීම දෙමව්පියන්ගේ වගකිම වෙයි.

මටත් එවන් වු ළමා කාලයක් තිබුණාය. එකල කළ සෙල්ලම් මතක් කරන විට ගතත් සිතත් පුදුමාකාර ලෙස සැහැල්ලුවකට පත් වෙයි. එවන් වු පුංචි පුංචි මතකකයන් කිහිපයක් ඔබත් සමඟ බෙදා ගැනිමට මට සිත් විය.

උණ බට තුවක්කුව

     

        පාසල් නිවාඩු කාලය යනු දරුවන්ගේ වසන්ත සමයයි. මෙම වසන්ත සමය විඳිමට නොයෙකුත් අංගයන් එකල අපි සතු විය. එයින් පළමු සෙල්ලම ලෙස කොළ පාට උණ පඳුරකින් කපා ගත් උණ බටයකින් සදා ගන්නා ලද අපුරු තුවක්කු බටය හැඳින්විය හැකිය. මෙම තුවක්කුවට අවශ්‍ය උණ්ඩ ද අවට පරිසරය තුලින්ම අපි ලබා ගන්නෙමු. උණ්ඩ සඳහා යොදා ගනු ලබන්නේ කීරිල්ලලා ඇට හෝ වතුරේ පෙඟ වු කඩදාසි ගුලිය. වතුරේ පෙඟුණු කඩදාසි ගුලිය බටය තුලින් ගිලිහෙන විට ඇසෙන ශබ්දය රතිඤ්ඤා දල්වන විට ඉන් පිටවන ශබ්දය හා සමානය. සදා ගත් උණ බට තුවක්කුව උපයෝගි කර ගනිමින් නොයෙකුත් වස්තුන් ඉලක්ක පත් කරගනිමින් ඒ තුලට කීරිල්ලා ඇට හෝ පෙඟුණු කඩදාසි ගුලි විදියි.

සරුංගල් යැවිම

     

        මහන්සිය නිවුණු පසු  නැවතත් වෙනත් සෙල්ලමකට මාරු වෙයි. ඒ අතර සරුංගල් යැවිම, අඹ කොටු පැනිම, ජිල් බෝල ගැසිම, සෙල්ලම් ගෙවල් සෑදිම, නයිස්ටොන් ගැසිම සහ වචු පැනිම වැනි සෙල්ලම්ද ඉතාමත් උද්‍යයෝගයකින් යුක්තව කිරීමට එදා අපි උත්සුක විය. මේ සියල්ලම අපට කිරීමට අවසර තිබුණේ අහස අඳුරු වන තෙක් පමණකි. ඉන් පසුව සියල්ලෝම තම නිවෙස් කරා ඇඳි යයි. ඇඟ පත සෝදා ගෙන ඉන්පසු ඉගනිමේ කටයුතු වල  නිරත වෙයි.

කොට්ටාම්බා කෑම

    

    සෙල්ලමක් කරන විට ඇඟට දැනෙන තෙහෙට්ටුව  සහ ඇතිවන බඩගින්න නිවා ගැනිම සඳහා අවට පරිසරයෙන්ම සොයා ගන්නා ලද මොනයම් හෝ දෙයකින් එම බඩගින්දර නිවා ගැනිමටද අමතක නොකරයි. කොට්ටම්බා යනු එවැනි කෑමකි. නමිනං, උගුරූස්ස, ලොවි, කජු පුහුලං, අඹ, ජම්බු සහ ඇඹරෙල්ලා ද ඒ අතර වේ. තවද සෙල්ලම් බත් ඉවිමද එකල අප ප්‍රිය කර තවත් සෙල්ලමකි.

කොට්ටම්බ

කොට්ටම්බ

කිරි රසැති කොට්ටම්බ

   

       ඒ සුන්දර අතීතය සිහි වන විට අප්‍රමාණ සතුටක් ඇති වන සේම එක්තරා ආකාරයක සියුම් වේදනාවක්ද සිත කොණක හට ගනි. ඒ මන්දයත් එම පරිසරය අද විනාශ වි ගොසින්ය. සිඝ්‍ර‍යෙන් වෙනස් වන පරිසරයත් සමඟ අපේ වෙනස් විමට භාජනය වන්නේ කුමක්ද? අනවශ්‍ය විපිරියාස අපි වටකරගෙන හමාරය. රටක් විදියට අපි සංවර්ධනය වෙමින් පැවතියාට මොකද, මත් වතුරින්, මත් කුඩින්, දුෂණයෙන්, වංචාවෙන් ලෝකයේ අනෙකුත් රටවල් පරයමින් පෙරටම ගමන් කරන්නෙමු.